Osteopatia dorosłych

Osoby dorosłe borykają się z wieloma dysfunkcjami i problemami, w przypadku których wskazana jest medycyna osteopatyczna. Obecny tryb życia doprowadza do występowania licznych przeciążeń i dyskomfortów. Zabiegi osteopatyczne doskonale się sprawdzają i są powszechnie stosowane w leczeniu problemów związanych z plecami, niemniej jednak wysoka skuteczność tej metody z powodzeniem sprawdza się w zapobieganiu innych dolegliwości, na występowanie których jesteśmy stale narażeni.

Leczenie osteopatyczne może być pomocne nie tylko w sytuacji, gdy objawy już wystąpiły, ale także może działać profilaktycznie pomagając ciału uwolnić napięcia i występujące ograniczenia na poziomie tkankowym zapobiegając tym samym pojawianiu się bólu.

Należy pamiętać, że na kondycję naszego organizmu wpływ ma nie tylko styl życia np. wymuszona pozycja siedzenia w pracy, urazy, bądź nieodpowiednio wykonywane ćwiczenia fizyczne, ale także tzw. ukryte urazy i napięcia, które obecne są w naszym organizmie przez wiele lat- czasem sięgające aż do okresu dzieciństwa lub nawet porodu. Nieprawidłowości te pozostawione bez odpowiedniego leczenia niejednokrotnie są przyczyną dalszych przeciążeń, chorób i dysbalansów (np. dyskopatie, liczne zerwania więzadeł, problemy mięśniowo-szkieletowe, bóle napięciowe itp.) , które ujawniają się w okresie dorosłości. Mając na uwadze powyższe, leczenie osteopatyczne pacjenta rozpoczynamy od tzw. wywiadu zdrowotnego, w trakcie którego zbieram niezbędne informacje dotyczące aktualnego stanu zdrowia, przebytych w przeszłości wypadkach, kontuzjach i chorobach, a także wykonuję test osteopatyczny, polegający na ocenie postawy ciała, ruchomości stawowej, powięziowej oraz na poziomie tkankowym oraz dokonuję analizy napięcia mięśniowego. Informacje te pozwalają mi znaleźć źródło dysfunkcji i zaproponować odpowiednie postępowanie terapeutyczne.

Przykłady problemów, z którymi najczęściej pacjenci zgłaszają się do osteopaty

  • bóle kręgosłupa, szyi, barku, bioder, kolan;
  • dyskopatia;
  • rwa kulszowa;
  • bóle głowy oraz migreny;
  • nerwobóle;
  • stany pourazowe i powypadkowe;
  • fibromialgia;
  • urazy i przeciążenia;
  • wzmożone napięcie mięśniowe;
  • zmiany degeneracyjne stawów;
  • stan pooperacyjny (blizny, zrosty);
  • wady postawy;
  • urazy sportowe;
  • schorzenia funkcjonalne układu pokarmowego, moczowego, moczowo-płciowego, układu oddechowego, układu krążenia;
  • zaburzenia gospodarki hormonalnej;
  • chroniczne zmęczenie;
  • zaburzenia snu;
  • bezpłodność;
  • ostroga piętowa;
  • zaburzenia układu limfatycznego oraz krążenia krwi (żylaki);